Można się zastanawiać, czym protokół IPv6 różni się od protokołu IPv4. Korzystając z zamieszczonej tabeli można szybko porównywać różnice między protokołami IPv4 i IPv6 w zakresie podstawowych pojęć, funkcji IP oraz wykorzystania adresów IP.
Wybierz odpowiedni atrybut z listy, aby porównać go z atrybutem przedstawionym w tabeli.
- Adres
- Przydzielanie adresu
- Czas życia adresu
- Maska adresu
- Przedrostek adresu
- Protokół ARP
- Zasięg adresu
- Typy adresów
- Śledzenie komunikacji
- Konfigurowanie
- System DNS
- Protokół DHCP
- Protokół FTP
- Fragmenty
- Tabela hostów
- Interfejs
- Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol)
- Protokół IGMP (Internet Group Management Protocol)
- Nagłówek IP
- Opcje nagłówka IP
- Bajt protokołu nagłówka IP
- Bajt typu usługi (Type of Service) nagłówka IP
- Połączenie LAN
- Protokół L2TP (Layer Two Tunnel Protocol)
- Adres pętli zwrotnej
- Jednostka MTU
- Netstat
- Translacja adresu sieciowego (NAT)
- Tabela sieci
- Zapytanie o węzeł
- Routing OSPF
- Filtrowanie pakietów
- Przekazywanie pakietów
- Komenda PING
- Protokół PPP
- Ograniczenia portu
- Porty
- Adresy prywatne i publiczne
- Tabela protokołów
- Jakość usługi (QoS)
- Zmiana numerów
- Trasa
- Protokół routingu RIP
- Tabela usług
- Protokół SNMP
- Interfejs API gniazd
- Wybór adresu źródłowego
- Uruchamianie i zatrzymywanie
- Obsługa programu System i Navigator
- Telnet
- Śledzenie trasy
- Warstwy transportowe
- Adres nieokreślony (unspecified)
- Wirtualna sieć prywatna (VPN)
| Opis | IPv4 | IPv6 |
|---|---|---|
| Adres | Długość 32 bity (4 bajty). Składa się z części sieciowej i
części hosta, która zależy od klasy adresu. W zależności od paru początkowych bitów, zdefiniowane są różne klasy adresów: A, B, C, D i E. Łączna liczba adresów
IPv4 wynosi 4 294 967 296. W postaci tekstowej adres IPv4 jest następujący: nnn.nnn.nnn.nnn, gdzie 0<=nnn<=255, a każdy znak n jest cyfrą dziesiętną. Zera wiodące można pominąć. Maksymalna liczba drukowanych znaków wynosi 15, nie licząc maski. |
Długość 128 bitów (16 bajtów). Podstawowa architektura zakłada 64 bity na numer sieci i
64 bity na numer hosta.
Część hosta w adresie IPv6 (lub jej fragment) będzie często wyprowadzana z adresu MAC
lub innego identyfikatora interfejsu. W zależności od przedrostka podsieci protokół IPv6 ma bardziej skomplikowaną architekturę niż IPv4. Liczba adresów IPv6 jest 1028 (79 228 162 514 264 337 593 543 950 336) razy większa niż liczba adresów IPv4. Adres IPv6 w postaci tekstowej wygląda następująco: xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx, gdzie każdy znak x to cyfra szesnastkowa reprezentująca 4 bity. Zera wiodące można pominąć. W postaci tekstowej adresu można jednokrotnie użyć podwójnego dwukropka (::), wskazującego dowolną liczbę bitów zerowych. Na przykład adres ::ffff:10.120.78.40 to odwzorowany na adresie IPv4 adres IPv6. |
| Przydzielanie adresu | Pierwotnie adresy były wyznaczane przez klasę sieci. Przestrzeń adresowa została uszczuplona, zrobiono mniejsze przydziały za pomocą metody CIDR. Liczba adresów przydzielonych państwom i instytucjom nie jest zrównoważona. | Przydzielanie znajduje się dopiero w fazie początkowej. Zarówno grupa wykonawcza IETF, jak i komisja IAB zaleciły, aby w pierwszym rzędzie dla każdej organizacji, domu lub jednostki została przydzielona długość przedrostka podsieci /48. Zostawi to organizacji 16 bitów na realizację podsieci. Przestrzeń adresowa jest wystarczająco duża, aby każda osoba na świecie miała swoją własną długość przedrostka podsieci /48. |
| Czas życia adresu | Pojęcie to ogólnie nie ma zastosowania do adresów IPv4, z wyjątkiem adresów przydzielanych za pomocą protokołu DHCP. | Adresy IPv6 mają dwa czasy życia: preferowany i poprawny, przy czym preferowany czas
życia jest zawsze mniejszy lub równy poprawnemu.
Po wygaśnięciu preferowanego czasu życia adres nie będzie używany jako źródłowy adres IP, jeśli dostępny będzie równie dobry preferowany adres. Po wygaśnięciu poprawnego czasu życia adres nie będzie używany (rozpoznawany) jako poprawny docelowy adres IP dla pakietów przychodzących lub jako źródłowy adres IP. Niektóre adresy IPv6 mają z założenia nieskończony preferowany i poprawny czas życia, czego przykładem jest adres segmentowy (patrz Zasięg adresu). |
| Maska adresu | Używana do oddzielenia części sieciowej od części hosta. | Nieużywana (patrz Przedrostek adresu). |
| Przedrostek adresu | Czasami używany do oddzielenia części sieciowej od części hosta. Zapisywany w prezentowanej postaci adresu jako przyrostek /nn. | Używany do oddzielenia przedrostka podsieci adresu. Zapisywany po drukowanej postaci adresu jako przyrostek /nnn (do 3 cyfr dziesiętnych, gdzie 0 <= nnn <= 128). Przykładem jest adres fe80::982:2a5c/10, gdzie pierwszych 10 bitów obejmuje przedrostek podsieci. |
| Protokół ARP | Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest wykorzystywany w IPv4 do odnajdywania fizycznego adresu, na przykład adresu MAC lub adresu łącza powiązanego z adresem IPv4. | Protokół IPv6 osadza te funkcje w samym protokole IP jako część algorytmu bezstanowej automatycznej konfiguracji adresów i wykrywania sąsiada za pomocą protokołu ICMPv6. Dlatego też nie istnieje nic takiego jak ARP6. |
| Zasięg adresu | Pojęcie to nie ma zastosowania w przypadku adresów pojedynczych. Istnieją zakresy adresów prywatnych i pętla zwrotna, poza tym wszystkie adresy są globalne. | W protokole IPv6 zasięg adresu stanowi część architektury. Adresy pojedyncze mają zdefiniowane dwa zasięgi, w tym segmentowy i globalny; adresy grupowe mają 14 zasięgów. Wybór adresu domyślnego, dla miejsca źródłowego i docelowego, obejmuje zasięg w ramach konta. Strefa zasięgu jest instancją zasięgu w danej sieci. W konsekwencji adresy IPv6 czasami trzeba wpisywać lub łączyć z identyfikatorem strefy. Składnia jest następująca: %zid, gdzie zid to numer (zazwyczaj mały) lub nazwa. Identyfikator strefy zapisywany jest po adresie i przed przedrostkiem. Na przykład: 2ba::1:2:14e:9a9b:c%3/48. |
| Typy adresów | Adresy IPv4 można podzielić na trzy podstawowe typy: pojedyncze, grupowe i rozgłaszania. | Adresy IPv6 można podzielić na trzy podstawowe typy: pojedyncze, grupowe i dowolne (anycast). Opis znajduje się w sekcji Typy adresów IPv6. |
| Śledzenie komunikacji | Narzędzie śledzenia komunikacji umożliwia gromadzenie szczegółowych danych śledzenia pakietów TCP/IP (i innych), które trafiają do systemu i są z niego wysyłane. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Konfigurowanie | W celu komunikowania się z innymi systemami nowo zainstalowane systemy wymagają skonfigurowania, czyli przypisania adresów IP i tras. | Konfigurowanie jest opcjonalne, w zależności od oczekiwanej funkcjonalności. Protokół IPv6 może być używany z dowolnym adapterem Ethernet i może być uruchamiany za pomocą interfejsu pętli zwrotnej. Interfejsy IPv6 dokonują samokonfiguracji za pomocą bezstanowej automatycznej konfiguracji adresów IPv6. Interfejs IPv6 można również konfigurować ręcznie. Dlatego system będzie mógł komunikować się z innymi systemami IPv6, zdalnymi lub lokalnymi, w zależności od typu sieci i od tego, czy istnieje router IPv6. |
| System DNS | Aplikacje akceptują nazwy hostów, a następnie korzystają z
systemu DNS, aby uzyskać adres IP za pomocą funkcji API gniazd gethostbyname().
Aplikacje akceptują także adresy IP i korzystają z systemu DNS do uzyskania nazw hostów, za pomocą funkcji gethostbyaddr(). W protokole IPv4 nazwa domeny dla wyszukiwania wstecz to in-addr.arpa. |
Taka sama obsługa w przypadku IPv6. Obsługa IPv6 korzysta z typu rekordu AAAA
(poczwórne A) i wyszukiwania odwrotnego (IP-na-nazwę).
Aplikacja może wybierać, czy akceptować
adresy IP z systemu DNS (czy nie) i następnie skorzystać (lub nie) z IPv6 do komunikacji. Funkcja API gniazda gethostbyname() obsługuje tylko protokół IPv4. W protokole IPv6 używana jest nowa funkcja API getaddrinfo(), za pomocą której można uzyskiwać (wybór na poziomie aplikacji) wyłącznie adresy IPv6 lub IPv4 i IPv6. W protokole IPv6 domeną używaną do wyszukiwania odwrotnego jest ip6.arpa, a w razie braku wyników używana jest domena ip6.int. (Patrz funkcja API getnameinfo() – Pobranie informacji o nazwie dla adresu gniazda). |
| Protokół DHCP | Protokół DHCP służy do dynamicznego uzyskiwania adresu IP i innych danych o konfiguracji. Serwer IBM® i obsługuje serwer DHCP dla protokołu IPv4. |  Implementacja protokołu DHCP w serwerze IBM i nie obsługuje protokołu IPv6. Dostępna jest jednak implementacja serwera ISC DHCP. |
| Protokół FTP | Protokół FTP umożliwia wysyłanie i otrzymywanie plików w sieciach. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Fragmenty | Gdy pakiet jest za duży dla następnego odcinka połączenia, przez które podróżuje, może być podzielony przez wysyłający host lub router na mniejsze fragmenty. | W przypadku protokołu IPv6 fragmentacja może nastąpić tylko w węźle źródłowym, a ponowne połączenie tylko w węźle docelowym. Używany jest nagłówek rozszerzenia fragmentacji. |
| Tabela hostów | Konfigurowalna tabela definiująca powiązania adresów internetowych z nazwami hostów (na przykład 127.0.0.1 - pętla zwrotna). Z tabeli korzysta program tłumaczący nazwy gniazd, przed wyszukaniem DNS lub po, jeśli wyszukiwanie DNS się nie powiedzie (jest to określone przez priorytet wyszukiwania nazwy hosta). | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Interfejs | Pojęcie koncepcyjne lub logiczne, używane przez protokół
TCP/IP do wysyłania i otrzymywania pakietów, zawsze ściśle związane z adresem IPv4 lub
nazwane adresem IPv4. Czasami nazywany interfejsem
logicznym. Interfejsy IPv4 mogą być uruchamiane i zatrzymywane niezależnie od protokołu TCP/IP za pomocą komend STRTCPIFC i ENDTCPIFC oraz programu System i Navigator. |
Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Protokół ICMP | Używany w IPv4 do przesyłania informacji o sieci. | Podobnie używany w IPv6, jednak ICMPv6 udostępnia kilka nowych atrybutów. Pozostały najprostsze typy błędów, takie jak miejsce docelowe nieosiągalne, echo żądania i odpowiedzi. Dodane zostały nowe typy i kody obsługujące wykrywanie sąsiada i funkcje pokrewne. |
| Protokół IGMP | Protokół IGMP jest używany przez routery IPv4 do odnajdywania hostów, które chcą przyjmować ruch sieciowy rozgłaszany dla określonej grupy, i przez hosty IPv4 do informowania routerów IPv4 o istniejących programach nasłuchujących rozgłaszanie. | Protokół IGMP został w IPv6 zastąpiony protokołem MLD (Multicast Listener Discovery). Protokół MLD działa z grubsza tak samo, jak IGMP w IPv4, ale korzysta z protokołu ICMPv6, dodając kilka charakterystycznych dla MLD typów wartości ICMPv6. |
| Nagłówek IP | Zmienna długość z zakresu od 20 do 60 bajtów, w zależności od obecności opcji IP. | Zmienna długość do 40 bajtów. Nie ma żadnych opcji nagłówka IP. Ogólnie nagłówek IPv6 jest prostszy niż nagłówek IPv4. |
| Opcje nagłówka IP | Do nagłówka IP można dodawać różne opcje (przed nagłówkiem warstwy transportowej). | Nagłówek IPv6 nie ma żadnych opcji. W zamian protokół IPv6 dodaje opcjonalne nagłówki rozszerzeń. Nagłówki rozszerzeń to: AH i ESP (niezmienione od IPv4), hop-by-hop, routing, fragment i destination. Obecnie protokół IPv6 obsługuje pewną liczbę nagłówków rozszerzeń. |
| Bajt protokołu nagłówka IP | Kod protokołu warstwy transportowej lub ładunku pakietu (na przykład ICMP). | Typ nagłówka następuje bezpośrednio po nagłówku IPv6 i korzysta z tych samych wartości, co pole protokołu IPv4. Takie rozwiązanie umożliwiło pozostawienie już zdefiniowanego zakresu następnych nagłówków i łatwe dalsze rozszerzanie. Następnym nagłówkiem będzie nagłówek transportowy, nagłówek rozszerzenia lub ICMPv6. |
| Bajt typu usługi (Type of Service) nagłówka IP | Wykorzystywany przez usługi QoS i DiffServ do wyznaczenia klasy ruchu. | Wyznacza klasy ruchu IPv6 za pomocą innych kodów. Obecnie protokół IPv6 nie obsługuje TOS. |
| Połączenie LAN | Połączenie LAN jest używane przez interfejs IP w celu uzyskania dostępu do sieci fizycznej. Istnieje wiele typów, na przykład Token Ring i Ethernet. Czasami nazywane jest interfejsem fizycznym, łączem lub linią. | Protokół IPv6 może być używany z dowolnym adapterem Ethernet i jest obsługiwany za pomocą wirtualnej sieci Ethernet pomiędzy partycjami logicznymi. |
| Protokół L2TP (Layer Two Tunnel Protocol) | O protokole L2TP można myśleć, jak o wirtualnym połączeniu PPP, pracuje on poprzez dowolny obsługiwany typ linii. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Adres pętli zwrotnej | Adres pętli zwrotnej to interfejs z adresem 127.*.*.* (zazwyczaj 127.0.0.1), wykorzystywany przez węzeł wyłącznie do wysyłania pakietów do siebie samego. Interfejs fizyczny (opis linii) został nazwany *LOOPBACK. | Koncepcja taka sama, jak w protokole IPv4. Pojedynczy adres pętli zwrotnej wynosi 0000:0000:0000:0000:0000:0000:0000:0001 lub ::1 (w wersji skróconej). Wirtualny interfejs fizyczny został nazwany *LOOPBACK. |
| Jednostka MTU | Maksymalna jednostka przesyłania łącza to maksymalna liczba bajtów, które obsługuje dany typ łącza, na przykład Ethernet lub modem. Dla protokołu IPv4 typową wartością minimalną jest 576. | Dla protokołu IPv6 dolna granica wielkości MTU wynosi 1280 bajtów. Oznacza to, że poniżej tego limitu protokół IPv6 nie fragmentuje pakietów. Aby wysłać pakiet IPv6 łączem o MTU mniejszym niż 1280, warstwa łącza musi w sposób przezroczysty dzielić i ponownie łączyć pakiety IPv6. |
| Netstat | Netstat to narzędzie do sprawdzania statusu połączeń TCP/IP, interfejsów lub tras. Dostępne za pośrednictwem programu System i Navigator i interfejsu znakowego. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Translacja adresu sieciowego (NAT) | Wbudowane w protokół TCP/IP podstawowe funkcje zapory firewall, z możliwością konfiguracji za pomocą programu System i Navigator. | Obecnie NAT nie obsługuje protokołu IPv6. Ogólnie rzecz biorąc, protokół IPv6 nie potrzebuje NAT. Rozszerzona przestrzeń adresowa protokołu IPv6 eliminuje problem braku adresów i ułatwia zmianę numeracji. |
| Tabela sieci | Konfigurowalna tabela w programie System i Navigator, która definiuje przypisanie nazwy sieciowej do adresu IP bez maski. Na przykład host Network 14, adres IP 1.2.3.4. | Obecnie dla protokołu IPv6 nie wprowadzono żadnych zmian do tej tabeli. |
| Zapytanie o węzeł | Nie istnieje. | Proste i wygodne narzędzie sieciowe, które powinno działać podobnie jak komenda ping, z taką różnicą, że węzeł IPv6 może zapytać inny węzeł IPv6 o nazwę DNS hosta docelowego, adres pojedynczy IPv6 lub adres IPv4. Obecnie nieobsługiwane. |
| Routing OSPF | OSPF to protokół routingu, który w dużych sieciach systemów autonomicznych jest preferowany względem protokołu routingu RIP. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Filtrowanie pakietów | Filtrowanie pakietów stanowi podstawową funkcję zapory firewall wbudowaną w protokół TCP/IP. Konfiguracja tej funkcji odbywa się za pomocą programu System i Navigator. | Mechanizm filtrowania pakietów nie obsługuje protokołu IPv6. |
| Przekazywanie pakietów | Protokół TCP/IP IBM i można skonfigurować w taki sposób, aby przekazywał otrzymywane pakiety IP dla nielokalnych adresów IP. Zazwyczaj interfejs dla połączeń przychodzących i interfejs dla połączeń wychodzących są połączone z innymi sieciami lokalnymi. |
Przekazywanie pakietów jest w protokole IPv6 obsługiwane w ograniczonym zakresie. Stos TCP/IP systemu i5/OS nie obsługuje wykrywania sąsiadów w trybie routera. |
| Komenda PING | PING to podstawowe narzędzie TCP/IP do sprawdzania, czy host docelowy jest osiągalny. Dostępne za pośrednictwem programu System i Navigator i interfejsu znakowego. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Protokół PPP | Protokół PPP obsługuje interfejsy połączeń modemowych dla różnych modemów i typów linii. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Ograniczenia portu | Okna IBM i umożliwiające klientom konfigurowanie wybranych numerów portów lub zakresu numerów portów dla protokołu TCP lub UDP, tak aby były one dostępne tylko dla określonego profilu. | Ograniczenia portu dla IPv6 są takie same jak te, które są dostępne w protokole IPv4. |
| Porty | Protokoły TCP i UDP mają oddzielne przestrzenie portów, każdy port jest definiowany przez numer portu z zakresu 1-65535. | W protokole IPv6 porty działają tak samo jak w protokole IPv4. Ponieważ istnieje nowa rodzina adresów, pojawiły się 4 nowe, oddzielne przestrzenie portów. Istnieją na przykład dwie przestrzenie 80 portu TCP, do których aplikacja może się konsolidować, jedna w AF_INET i druga w AF_INET6. |
| Adresy prywatne i publiczne | Wszystkie adresy IPv4 są publiczne, poza adresami z zakresów wyznaczonych jako prywatne w dokumencie RFC 1918 grupy IETF: 10.*.*.* (10/8), 172.16.0.0 do 172.31.255.255 (172.16/12) i 192.168.*.* (192.168/16). Domeny adresów prywatnych są zwykle używane wewnątrz organizacji. Adresy prywatne nie mogą być kierowane przez Internet. | Protokół IPv6 ma podobną koncepcję, ale z ważnymi różnicami. Adresy są publiczne lub tymczasowe, poprzednio były nazywane anonimowymi. Patrz dokument RFC 3041. W przeciwieństwie do adresów prywatnych IPv4, adresy tymczasowe mogą być kierowane globalnie. Inna jest także motywacja, adresy krótkotrwałe IPv6 mają osłonić tożsamość klienta, gdy nawiązuje on komunikację (związane są z ochroną prywatności). Adresy tymczasowe mają ograniczony czas życia i nie zawierają identyfikatora interfejsu, czyli dołączonego adresu MAC. Ogólnie są nie do rozróżnienia od adresów publicznych. W protokole IPv6 istnieje pojęcie ograniczonego zasięgu adresu, oparte na wbudowanych projektowo określeń zasięgu (patrz Zasięg adresu). |
| Tabela protokołów | Tabela protokołów to konfigurowalna tabela w programie System i Navigator, definiująca przypisania nazw protokołów do określonych numerów protokołów, na przykład UDP, 17. System jest dostarczany z niewielką ilością wpisów: IP, TCP, UDP, ICMP. | Tabela bez żadnych zmian może być używana z protokołem IPv6. |
| Jakość usługi (QoS) | Jakość usługi umożliwia zgłoszenie priorytetu pakietu i pasma dla aplikacji TCP/IP. | Implementacja usługi QoS na serwerze IBM i nie obsługuje aktualnie protokołu IPv6. |
| Zmiana numerów | Zmiana numerów odbywa się poprzez ręczną zmianę konfiguracji, z możliwym wyjątkiem protokołu DHCP. Zmiana numerów w skali całego ośrodka lub organizacji jest ogólnie procesem trudnym i kłopotliwym, którego w miarę możliwości należy unikać. | Zmiana numerów stanowi ważny element projektowy protokołu IPv6 i jest wykonywana w dużej mierze automatycznie, zwłaszcza w ramach przedrostka /48. |
| Trasa | Logiczne odwzorowanie zbioru adresów IP (może to być zbiór jednoelementowy) na interfejs fizyczny i pojedynczy adres IP następnego przeskoku.
Pakiety IP, których adres docelowy znajduje się w tym zbiorze, są przekazywane określoną
linią do następnego przeskoku. Trasy IPv4 są powiązane z interfejsem IPv4, a co za tym idzie z adresem IPv4. Trasą domyślną jest *DFTROUTE. |
Pod względem pojęciowym zbliżony do IPv4. Jedna istotna różnica: trasy IPv6 są powiązane z interfejsem fizycznym (łącze, ETH03), a nie z interfejsem. Jedną z przyczyn kojarzenia trasy z interfejsem fizycznym jest to, że funkcje wyboru adresu źródłowego są inne w IPv6 niż w IPv4. Patrz Wybór adresu źródłowego. |
| Protokół routingu RIP | Protokół routingu RIP jest obsługiwany przez demona routed. | Obecnie protokół routingu RIP nie obsługuje protokołu IPv6. |
| Tabela usług | Konfigurowalna tabela na serwerze IBM i, zawierająca powiązania nazw usług z portami i protokołami, na przykład nazwa usługi FTP, port 21, TCP i UDP. W tabeli usług znajduje się dużo ogólnie znanych usług. Aplikacje korzystają z tej tabeli do określenia, którego portu użyć. |
Dla protokołu IPv6 nie wprowadzono żadnych zmian do tej tabeli. |
| Protokół SNMP | Protokół SNMP służy do zarządzania systemem. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Interfejs API gniazd | Funkcje API gniazd to metody korzystania z protokołu TCP/IP przez aplikacje. Aplikacje, które nie potrzebują protokołu IPv6, są niewrażliwe na zmiany dotyczące obsługi gniazd w IPv6. | Protokół IPv6 rozszerza pojęcie gniazd, a aplikacje mogą
teraz używać IPv6, korzystając z nowej rodziny adresów: AF_INET6. Rozszerzenia te zostały tak zaprojektowane, że istniejące aplikacje IPv4 są całkiem niewrażliwe na zmiany związane z protokołem IPv6 i funkcjami API. Aplikacje, które mają obsługiwać współbieżnie ruch IPv4 i IPv6 albo tylko ruch IPv6, można łatwo przystosować korzystając z adresów IPv4 odwzorowanych na IPv6 w postaci::ffff:a.b.c.d, gdzie a.b.c.d to adres IPv4 klienta. Nowe funkcje API zawierają także obsługę konwersji adresów IPv6 z postaci tekstowej na binarną i odwrotnie. Więcej informacji o rozszerzeniach gniazd dla protokołu IPv6 zawiera sekcja Używanie rodziny adresów AF_INET6. |
| Wybór adresu źródłowego | Aplikacja może wyznaczyć źródłowy IP (zazwyczaj korzystając z funkcji gniazd bind()). Jeśli źródłowy IP zostanie powiązany z INADDR_ANY, jest wybierany na podstawie trasy. | Tak jak w protokole IPv4, aplikacja może wyznaczyć źródłowy adres IPv6 korzystając z funkcji bind(). Podobnie do protokołu IPv4, może pozwolić, aby system wybrał adres źródłowy IPv6, korzystając z in6addr_any. Ale ponieważ linie IPv6 mają wiele adresów IPv6, inna jest wewnętrzna metoda wyboru źródłowego adresu IP. |
| Uruchamianie i zatrzymywanie | Do uruchamiania i zatrzymywania protokołu IPv4 służą odpowiednio komendy STRTCP i ENDTCP. Protokół IPv4 jest zawsze uruchamiany w chwili uruchomienia TCP/IP za pomocą komendy. | Do uruchamiania i zatrzymywania protokołu IPv6 służą odpowiednio komendy STRTCP i ENDTCP z parametrem STRIP6. Protokół IPv6 może nie zostać automatycznie uruchomiony wraz z TCP/IP. Protokół IPv6 można później uruchomić niezależnie. Interfejsy IPv6 są uruchamiane automatycznie, jeśli parametr AUTOSTART ma wartość *YES (wartość domyślna). Protokół IPv6 nie może być używany lub konfigurowany bez protokołu IPv4. Interfejs pętli zwrotnej IPv6 ::1, jest definiowany i aktywowany automatycznie podczas uruchamiania protokołu IPv6. |
| Obsługa z programu System i Navigator | Program System i Navigator stanowi kompletne rozwiązanie do konfigurowania protokołu TCP/IP. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Telnet | Usługa Telnet umożliwia zalogowanie się i korzystanie ze zdalnego komputera, tak jak przy połączeniu bezpośrednim. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Śledzenie trasy | Funkcja śledzenia trasy stanowi podstawowe narzędzie TCP/IP do określania ścieżki. Dostępne za pośrednictwem programu System i Navigator i interfejsu znakowego. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. |
| Warstwy transportowe | TCP, UDP, RAW. | Takie same warstwy transportowe znajdują się w protokole IPv6. |
| Adres nieokreślony (unspecified) | Niezdefiniowany. Programowanie z użyciem gniazd korzysta z 0.0.0.0 jako INADDR_ANY. | Zdefiniowany jako ::/128 (128 bitów o wartości 0). Używany jako źródłowy adres IP w niektórych pakietach wykrywania sąsiada i w innych kontekstach, na przykład w gniazdach. Programowanie z użyciem gniazd korzysta z ::/128 jako in6addr_any. |
| Wirtualna sieć prywatna (VPN) | Sieć VPN (korzystająca z protokołu IPsec) umożliwia rozszerzenie zasięgu chronionych sieci prywatnych za pośrednictwem istniejących sieci publicznych. | Taka sama obsługa w przypadku IPv6. Więcej informacji można znaleźć w sekcji Sieć VPN. |